Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Duo Reges: constructio interrete. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Quo modo autem philosophus loquitur? Ubi ut eam caperet aut quando?
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Graccho, eius fere, aequalí? Quonam modo? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Ecce aliud simile dissimile. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Quae duo sunt, unum facit.
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Si longus, levis. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Non risu potius quam oratione eiciendum? Tria genera bonorum; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Ratio quidem vestra sic cogit.
Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Maximus dolor, inquit, brevis est. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Bonum patria: miserum exilium. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.